"ഉമ്മാന്റെ കാലടി പാടിലാണ് സുബര്‍ക്കം ഓര്‍ത്തോളിന്‍ ..."അമ്മിഞ്ഞപ്പാലിന്‍ മധുരം ഇന്നു മറക്കാമോ???...ആയിര്‍ം പോറ്റുമ്മ വന്നാല്‍ സ്വന്തം പെറ്റുമ്മയായിടുമോ???...എത്ര വലിയ സത്യം,,,ഈ വരികളുടെയര്‍ത്ഥം അതിന്റെ അകക്കാമ്പ് തുറന്നു കാണിക്കാന്‍ എന്റെ തൂലിക ദുര്‍ബലമാണ് , ഇന്ന് അമ്മമാരുടെ ദിനം, അമ്മമാരെ ശരണാലയങ്ങളില്‍ തള്ളിയവര്‍ക്ക് അവരെ നൊന്തു പെറ്റ നിര്‍ഭാഗ്യവതിയായ അമ്മമാരെ സ്നേഹിക്കാന്‍ ഒരു ദിനം!! ലോകത്തിലെ മറ്റേതൊരു നാടിനേക്കളും എന്റെ നാടിന്റെ സ്ംസ്കാര്‍ത്തെ കുറിച്ച്, അല്ലെങ്കില്‍ അവിടെയുള്ള സ്നേഹ നിധികളായ അമ്മമാരെ കുറിച്ച്, അതുമല്ലെങ്കില്‍ അവരെ അകമഴിഞ്ഞ് സ്നേഹിക്കും തന്‍ പൊന്നുണ്ണിമാരെയൊക്കെയോര്‍ത്ത് അഭിമാനിക്കവുന്ന ഒരു കാലം നമ്മുടെ കേരള മണ്ണിനുണ്ടായിരുന്നു, ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ "വിദ്യാ സമ്പന്നരായ" പുതിയ തല മുറ എല്ലാ തലങ്ങളിലും പടിഞ്ഞാറിന്റെ ദുര്‍മുഖ സംസ്കാരത്തെ അനുകരിച്ചതിന്റെ ഫലമായി പത്തു മാസം വയറ്റിലിട്ട് ഭാരം ചുമന്ന് ഒടുവില്‍ മരണ വേദനയോളം വിശേഷിപ്പിക്കുന്നാവുന്ന പേറ്റുനോവനുഭവിച്ച് ജന്മം നള്‍കി വളര്‍ത്തി വലുതാക്കി എന്നതിനെല്ലാം പ്രതിഫലം എന്ന നിലക്കു വീട്ടിലെ പട്ടിയുടെ വില പോലും കല്പിക്കാതെ വല്ല ശരണാലയങ്ങളിലും തള്ളി അവരവരുടെ സ്വാര്‍ത്ഥ ജീവിതത്തിനായി അകന്നു പോകുന്നു. ഈയുണ്ണികള്‍ ഓര്‍ക്കണം!!! ഞാനും ഒരച്ഛനാകും അല്ലെങ്കിലൊരമ്മയാകുമെന്നു!!! നമ്മുടെ സമൂഹത്തില്‍ വന്ന ഗുരുതരമായ ഈ മാറ്റത്തിന്റെ ഒരു വലിയ കാരണം വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ കുറവല്ല, മറിച്ച് ധാര്‍മ്മികാമായ വിദ്യാഭ്യാസ്ത്തിന്റെ അഭാവം മൂലമാണ് , നമ്മുടെ വിദ്യാഭ്യാസ പുരോഗതിക്കായി സമൂല മാറ്റങ്ങല്‍ ആവിഷ്കരിക്കുന്ന ഭരണ കര്‍ത്താക്കള്‍ ധാര്‍മ്മിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിലധിഷ്ടിതമായ ഒരു പഠനപദ്ധതികള്‍ അവിഷ്കരിക്കുന്നതു ഒരു തരത്തിലല്ലെങ്കില്‍ മറ്റൊരു തരത്തില്‍ വരും സമൂഹത്തിനു ഗുണോ ചെയ്യും.
പ്രവാസ ജീവിത്തിനിടയിലെ പല പല നഷ്ട്ങ്ങളില്‍ പെട്ട ഒരു തീരാ നഷ്ട്മാണ് ഉമ്മന്റെ സാമീപ്യം, താത്കാലികമായി ഞാനെന്റെ ഉമ്മാനെ പിരിഞ്ഞിട്ട് ഒന്നര വര്‍ഷം തികഞ്ഞു, " എന്റെ ജീവിതത്തിലെ പറഞ്ഞാല്‍ തീരാത്ത നഷ്ടങ്ങളാണ് ഉമ്മയെ അകന്നു നില്‍ക്കുന്ന ഓരോ ദിനങ്ങളും,,എങ്കിലും ഉമ്മ എന്നില്‍ നിന്നും അകലെയല്ല, എന്റെ ഹ്രിദയമിടിപ്പിലെ ഓരോ നിമിഷങ്ങളിലും എന്റെയുമ്മ എന്റെ കൂടെയുണ്ട് അതു നിലക്കും വരേക്കും!!!
ആര്‍ക്കെങ്കിലും അമ്മയുണ്ടെക്കില്‍ അവരെ സ്നേഹിക്കാന്‍ കഴിയുക പരിപാലിക്കാന്‍ കഴിയുക എന്നത് ഈ ലോകത്തുള്ള മഹാഭാഗ്യങ്ങളില്‍ പെട്ട ഒരമൂല്ല്യ ഭാഗ്യമാണ്.
ഒരിക്കല്‍ കൂടി ഓര്‍ക്കുക!!! ഉണ്ണികളെ നീയും ഞാനും നാളെ!!!......................
Thanks for your comment
ReplyDelete